(مسأله 848) در سه صورت1 که تفصیل آنها بعداً گفته می شود، اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
اوّل: آن که بواسطه زخم یا جراحت یا دملی که در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم که تقریباً به اندازه یک اشرفی می شود2 به خون آلوده باشد3.
سوم: آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند4 (ودر دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است5): اوّل: 6 آن که لباسهای کوچک او مانند جوراب و عرقچین 7 نجس باشد 8. دوم: آن که لباس زنی که پرستار بچه است نجس شده باشد و احکام این پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته می شود.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1- بهجت: در چهار صورت...
سبحانی: در شش صورت...
2- خوئی، تبریزی، بهجت: به اندازه بند سر انگشت سبّابه –شهادت- می شود...
فاضل: به اندازه سطح یک دو ریالی می شود...
سبحانی: تقریبا به اندازه گودی کف دست می شود...
3- فاضل: بجز خونهایی که در مسأله [849] می آید...
سیستانی: دوّم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد و بنابراحتیاط واجب درهم باید به اندازه بند سرانگشت ابهام حساب شود...
وحید: دوم: آنکه بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد و اندازه درهم –از جهت عفو خون کمتر از آن در نماز- تقریبا به اندازه بند سر انگشت سبابه (شهادت) می باشد...
زنجانی: دوّم: آن که بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم به خون آلوده باشد (چون قطر درهم متعارف در زمانهای سابق حداقل 23 میلیمتر بوده، لازم است از این مقدار کمتر باشد)...
4- خوئی، سیستانی، تبریزی، وحید: و نیز در یک صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است وآن صورت آن است که (وحید: متنجس از) لباسهای کوچک او مانند جوراب وعرقچین نجس باشد و احکام این چهار صورت (تبریزی: سه صورت) مفصلاً در مسائل بعد گفته می شود.[پایان مسأله]
سبحانی: چهارم: لباس های کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد. پنجم: محمول متنجس. ششم: لباس زنی که پرستار بچه است نجس شده باشد و احکام این شش صورت مفصلا در مسائل بعد گفته می شود.
5- [قسمت داخل پرانتز در رساله آیت الله بهجت نیست]
6- بهجت: چهارم:...
7- فاضل: جوراب و دستکش...
8- بهجت: [و] احکام این چهارصورت بطور تفصیل در مسائل بعد گفته می شود.[پایان مسأله]
*****
مکارم: مسأله- در شش صورت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
1- در جایی که بواسطه زخم و دمل لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد.
2- در جایی که خون موجود در لباس یا بدن کمتر از درهم باشد(درهم تقریباً به اندازه یک بند انگشت اشاره است).
3- هرگاه لباسهای کوچک مانند جوراب و عرقچین او نجس باشد.
4- محمول متنجّس.
5- لباس زنی که پرستار بچّه است.
6- در جایی که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. مثلاً در جایی گرفتار شده که لباس او نجس است و قابل تبدیل نیست یا وقت برای تطهیر آن تنگ است در اینجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحیح است.(شرح این ها در مسائل آینده خواهد آمد.)
(مسأله 849) اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد (چنانچه طوری است که آب کشیدن بدن یا لباس یا عوض کردن لباس برای بیشتر مردم یا برای خصوص او سخت است1)، تا وقتی که زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، می تواند با آن خون نماز بخواند2 و همچنین است چرکی که با خون بیرون امده یا دوایی که روی زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن یا لباس او باشد3.
1- اراکی، گلپایگانی، خوئی، بهجت، تبریزی، صافی: برای بیشتر مردم سخت است...
وحید: برای نوع مردم مشقت داشته باشد...
سبحانی: برای او سخت است...
مکارم:اوّل از مورد عفو، جایی است که در بدن یا لباس نمازگزار خون زخم یا جراحت یا دمل باشد به گونه ای که آب کشیدن بدن یا لباس کار مشکلی است...
[قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: سیستانی و زنجانی نیست]
2- بهجت: و اگر طوری است که برای مردم آب کشیدن ان سخت نیست ولی برای شخص او سخت و مشکل است، صحّت نماز با این لباس یا بدن، خالی از وجه نیست...
3- سبحانی: ولی زخمی که به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است در بدن یا لباس نمازگزار باشد باید آنرا آب بکشد.
(مسأله 850) اگر خون بریدگی و زخم که به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است1، در بدن یا لباس نمازگزار باشد2، نماز او باطل است.
این مسأله در رساله آیات عظام: زنجانی و مظاهری نیست.
1- گلپایگانی، صافی: و از درهم زیادتر است...
فاضل: و به اندازه درهم یا بیشتر باشد...
وحید: برای نوع مردم آسان است...
2- مکارم: باید آن را آب بکشد.
تبریزی، سیستانی: و خون به مقدار درهم یا بیشتر باشد نماز او باطل است.
وحید: و کمتر از درهم نباشد و با آن نماز بخواند...
سبحانی: رجوع کنید به ذیل مسأله 849.
(مسأله 851) اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد1 به رطوبت زخم2 نجس شود، جایز نیست با آن نماز بخواند3. ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که معمولاً به رطوبت زخم آلوده می شود4 به رطوبت آن نجس شود5 نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
1- مکارم: اگر با آن نجس شود باید آن را آب بکشد مگر جاهایی که معمولاً خون از زخم به انجا سرایت می کند.
2- مظاهری: به واسطه زخم...
3- بهجت: ولی مقداری از بدن یا لباس که معمولا به رطوبت زخم آلوده می شود، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
4- سیستانی: که اطراف زخم است...
5- مظاهری: به آن زخم نجس شود...
*****
زنجانی: مسأله- اگر جایی از بدن یا لباس که با زخم فاصله دارد به مقدار درهم یا بیشتر از آن به سبب آن زخم نجس شود نمی تواند با آن نماز بخواند؛ ولی اگر مقداری از بدن یا لباس که معمولا به سبب آن زخم آلوده می شود به سبب آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله اختصاصی
مکارم: مسأله777- هرگاه به آسانی می تواند زخم را پانسمان کند و از سرایت خون به سایر بدن یا لباس جلوگیری کند باید این کار را انجام دهد.
(مسأْله 852) اگر زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد1، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند2، ولی با خون بواسیر می شود نماز خواند اگر چه دانه هایش در داخل باشد.
1- گلپایگانی، صافی: در صورتی که زیادتر از متعارف تجاوز به اطراف نکرده باشد نماز با آ ن صحیح است، اگر چه احتیاط آن است که با آن نماز نخواند؛ و همچنین است خون بواسیر در صورتی که دانه هایش بیرون نباشد؛ و امّا با خون بواسیری که دانه های ان بیرون است می شود نماز خواند و لازم نیست مراعات این احتیاط.
سبحانی: حکم زخم ظاهری دارد؛ و نظیر آن خون بواسیر است، خواه دانه ای آن در داخل بدن باشد یا خارج آن.
2- مکارم:[و] خون بواسیر نیز اگر از داخل بدن باشد همین حکم را دارد.
زنجانی: (البته خون دماغ، خون زخم به حساب نمی آید، پس اگر به مقدار درهم باشد نماز خواندن در آن بی تردید باطل است). و در خون بواسیر نیز در صورتی که دانه هایش بیرون نباشد به احتیاط واجب نماز نخوانند؛ ولی با خون بواسیری که دانه های آن بیرون است می تواند نماز بخواند.
*****
اراکی: مسأله- اگراز زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی بیرون آید و شستن آن حرج داشته باشد و همچنین با خون بواسیر می شود نماز خواند اگرچه دانه هایش در داخل باشد ولی خون دماغ خون زخم به حساب نمی آید، پس اگر به بیرون آمده باشد برای نماز باید محلّی را که نجس شده آب بکشد.
خوئی، وحید: مسأله- اگر از بواسیر که دانه های آن بیرون نباشد یا زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینها است خونی به بدن یا لباس برسد، ظاهر این است که می تواند با آن نماز بخواند. . و امّا خون بواسیری که دانه های آن بیرون است بدون اشکال نماز خواندن با ان جایز است.
. تبریزی: خونی به بدن یا لباس برسد و به مقدار درهم یا بیشتر باشد، بنابراحتیاط، لازم است در صورت امکان ان را بشوید...
فاضل: مسأله- خون دهان و بینی حکم زخم بدن را ندارد و اگر لباس و بدن به واسطه آن نجس شود نمی توان با آن نماز خواند، مگر اینکه کمتر از درهم باشد؛ ولی خون بواسیر حکم خون زخم بدن را دارد و نماز با آن اشکال ندارد.
بهجت: مسأله- اگر از بواسیر که دانه های آن بیرون نباشد یا زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد بنابرأظهر نمی تواند با آن نماز بخواند، مگر این که عرفاَ مضطرّ و مجبور باشد با همین بدن یا لباس نماز بخواند یا برای شخص او آب کشیدن یا تعویض آنها مشکل و سخت باشد و اما خون بواسیری که دانه ای آن بیرون است و یا اینکه در داخل بوده ولی مثل بواسیری که در بیرون است، بدن یا لباسش را نجس می کند بدون اشکال نماز خواندن با ان جایز است.
سیستانی: مسأله- اگر از بواسیر یا زخمی که توی دهان و بینی و مانند اینهاست خونی به بدن یا لباس برسد، می تواند با آن نماز بخواند، و فرقی نیست که دانه بواسیر بیرون باشد یا اندرون.
مظاهری: مسأله- اگر از توی دهان و بینی و مانند این ها خونی به بدن یا لباس برسد ، نباید با آن نماز بخواند. ولی با خون بواسیر می شود نماز خواند گرچه دانه هایش در داخل باشد.
(مسأله 853) کسی که بدنش زخم است، اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند1 و نداند از زخم است یا خون دیگر، با آن نماز خواندن مانعی ندارد2.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1 - خوئی، تبریزی، سیستانی، بهجت، صافی: خونی که بیشتر از درهم است ببیند...
وحید: خونی ببیند که به مقدار درهم یا بیشتر از آن است...
2- گلپایگانی: جایز است با آن نماز بخواند، اگر چه احتیاط مستحبّ آن است که با آن نماز نخواند.
خوئی، تبریزی، وحید: جایز نیست که با آن نماز بخواند.
مکارم، سبحانی: نماز خواندن با آن مشکل است.
صافی: احتیاط آن است که با آن نماز نخواند.
زنجانی: احتیاط مستحب آن است که با آن نماز نخواند.
سیستانی: احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند.
بهجت: بنابرأظهر جایز است که با آن نماز بخواند.
(مسأْله 854) اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیک هم باشند که یک زخم حساب شود، تا وقتی همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشکال ندارد، ولی اگر به قدری از هم دور باشند که هرکدام یک زخم حساب شود، هرکدام که خوب شد، باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بکشد1.
1- گلپایگانی، صافی: اگر مجموع زیادتر از درهم باشد.
وحید: باید برای نماز بدن و لباس را از خون آن در صورتی که از یک درهم کمتر نباشد آب بکشد.
*****
بهجت: مسأله- اگر چند زخم در بدن باشد، چنانچه می شود آنها را موقع آب کشیدن، جدای از یکدیگر تطهیر کرد و برای آن شخص مشکل نباشد، هرکدام یک زخم حساب می شود اگر چه زخمها نزدیک به هم باشد و هر کدام که خوب شد، باید بدن یا لباس را از خون آن آب کشید.
(مسأله 855) اگر سر سوزنی خون حیض یا نفاس، در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابراحتیاط واجب باید خون استحاضه، در بدن یا لباس نمازگزار نباشد، ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت و خون سگ و خوک و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد(که تقریباً به اندازه یک اشرفی می شود)، نماز خواندن با آن اشکال ندارد. ولی احتیاط مستحب ان است که از خون سگ و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت اجتناب کند
*****
گلپایگانی، اراکی، زنجانی: مسأله- اگر سر سوزنی خون حیض یا نفاس یا استحاضه یا خون سگ یا خوک یا کافر یا مردار یا حیوان حرام گوشت در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است. ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگردر چند جای بدن و لباس باشد، در صورتی که روی هم کمتر از درهم[1] (زنجانی: یا خون زخم یا دمل خود نماز گزار باشد) نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
. فاضل: اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابراحتیاط واجب نباید خون نفاس و استحاضه در بدن یا لباس نمازگزار باشد و بهتر است از خون حیوان حرام گوشت بپرهیزد...
. نوری: اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنابراحتیاط خون نفاس و استحاضه و خون سگ و خوک و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت در بدن یا لباس نمازگزار نباشد...
. صافی: اگر سر سوزنی خون سگ، یا خوک یا کافر، یا مردار یا حیوان حرام گوشت یا حیض و بنابراحتیاط خون نفاس یا استحاضه در بدن، یا لباس نمازگزار باشد نمازاو باطل است...
. سیستانی:اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنابراحتیاط خون نجس العین مثل خوک و مردار و حیوان حرام گوشت و خون نفاس و استحاضه نیز چنین است...
خوئی، تبریزی، بهجت: مسأله- اگر سر سوزنی خون سگ یا خوک یا کافر یا مردار یا حیوان حرام گوشت(بهجت: بنابرأحوط) در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنابراحتیاط خون حیض و نفاس و استحاضه نیز چنین است، ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد، در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با ان اشکال ندارد.
وحید: مسأله- اگر سر سوزنی خون حیض یا سگ یا خوک یا کافر غیر کتابی یا مردار یا حیوان حرام گوشت در بدن یا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است و بنابراحتیاط واجب خون نفاس و استحاضه نیز چنین است، ولی خون های دیگر مثل خون بدن انسانی که نجس العین نیست ، یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
سبحانی: مسأله- اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابراحتیاط واجب باید خون نفاس و استحاضه و خون سگ و خوک و کافر و مردار و حیوان حرام گوشت ، در بدن یا لباس نمازگزار نباشد. ولی خون های دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگر چه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از مقدار یک«درهم» باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
مکارم: مسأله- دوّم از موارد عفو، خون کمتر از درهم (تقریبا به اندازه یک بند انگشت اشاره)است که در لباس یا بدن نمازگزار باشد، نماز خواندن با آن جایز است به شرط این که خون حیض یا نفاس و استحاضه و خون سگ و خوک و مردار و خون حیوان حرام گوشت و همچنین خون کافر نباشد(بنابراحتیاط واجب).
مظاهری: مسأله- هرگاه خون در چند جای بدن یا لباس باشد در صورتی که روی هم کمتر از درهم باشد نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
(مسأله 856) خونی که به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد1، یک خون حساب می شود2 ولی اگر پشت آن، جدا خونی شود، بنابراحتیاط واجب3 باید هر کدام را جدا حساب نمود4، پس اگرخونی که در پشت و روی لباس است روی هم کمتر از درهم باشد، نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد5 نماز با آن باطل است6.
1- اراکی: اگر غلظت نداشته باشد...
2- سیستانی: و هر طرفی که مساحت خون بیشتر باشد آن را باید محاسبه نمود...
مظاهری: همین طور اگر خون روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد نیز یک خون حساب می شود.
3- [عبارت «بنابراحتیاط واجب» در رساله آیات عظام: سیستانی، فاضل و وحید نیست.]
4- اراکی: اگر غلظت داشته باشد و یا پشت آن، جدا خونی شود باید هرکدام را جدا حساب نمود...
خوئی، تبریزی، زنجانی: اگر پشت آن جدا خونی شود در صورتی که به هم نرسند باید هرکدام را جدا حساب نمود...
گلپایگانی، صافی: اگر پشت آن جدا خونی شود و به واسطه اتّصال، یک خون حساب نشود باید هرکدام را جدا حساب نمود...
5- زنجانی، سیستانی، وحید: اگر به مقدار درهم یا بیشتر باشد...
6- خوئی، زنجانی، تبریزی: و در صورتی که به هم برسند بنابراحتیاط(تبریزی، زنجانی: بنابراحتیاط مستحب) همین حکم را دارند.
*****
بهجت: مسأله- باید مجموع خونی که در لباس است از مقدار یک درهم بیشتر نباشد. بنابراین خونی که به پشت لباس رسیده یا به آستر لباس هم سرایت کرده جداگانه حساب می شود، و باید مجموع جاهایی را که خونی شده، در نظر گرفت که اگر از یک درهم کمتر بود، مانعی ندارد و گرنه باید آب کشیده یا تعویض شود.
مکارم: مسأله- هر گاه خون در چند جای لباس یا بدن پراکنده باشد اگر مجموع آنها کمتر از درهم (تقریبا به اندازه یک بند انگشت اشاره) است برای نماز ضرری ندارد.
سبحانی: مسأله- خونی که به لباس بی آستر که زیاد ضخیم نباشد بریزد و به پشت آن برسد ، یک خون حساب می شود ولی اگر خون روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود هر کدام خون جداگانه حساب می شود پس اگر کمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
(مسأله 857) اگر خون، روی لباسی که آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود1، باید هر کدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روی لباس و آستر، کمتر از درهم باشد 2نماز با آن صحیح است و اگر بیشتر باشد3 نمازبا آن باطل است4.
1- سیستانی: یا از لباس به لباس دیگر برسد...
2- سیستانی، زنجانی: اگر روی هم کمتر از درهم باشد..
3- زنجانی، وحید: اگر به اندازه درهم یا بیشتر باشد...
4- سیستانی: مگر در صورتی که متّصل به هم باشند به طوری که در نزد عرف یک خون حساب شود، پس اگر خون در طرفی که مساحتش بیشتر است کمتر از درهم باشد، نماز با ان صحیح و اگر به مقدار درهم یا بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
بهجت، سبحانی: رجوع کنید به ذیل مسأله 856.
*****
مکارم: مسأله- هرگاه لباس دارای آستر است، اگر خون به آستر نیز سرایت کند، هر کدام خون جداگانه ای حساب می شود، ولی در پارچه اگر زیاد ضخیم نباشد و از یک طرف به طرف دیگر سرایت کند، پشت و روی آن، یکی محسوب می شود.
(مسأله 858) اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به ان برسد در صورتی که خون و رطوبتی که به ان رسیده به اندازه درهم یا بیشتر شود(و اطراف را آلوده کند1)، نماز با ان باطل است2، بلکه اگر3 رطوبت و خون به اندازه درهم شود و اطراف را هم آلوده نکند، نماز خواندن با آن اشکال دارد4، ولی اگر رطوبت مخلوط به خون شود5 و از بین برود نماز صحیح است.6
1- زنجانی: یا اطراف را آلوده کند...
[قسمت داخل پرانتز در رساله آیت الله اراکی نیست]
2- مظاهری: [و] اگر بدن یا لباس به مقدار کمتر از درهم (تقریبا به اندازه ناخن بزرگ) به خون آلوده باشد نماز خواندن با آن جایز است گرچه ان خون نجس می باشد.
3- اراکی، زنجانی: ولی اگر...
4- گلپایگانی، صافی: مگر آنکه آب در خون مستهلک شود.[پایان مسأله]
اراکی: نماز خواندن با آن اشکال ندارد ولی اگر اطراف را آلوده کند نماز با ان باطل است.
زنجانی: نماز خواندن با آن ظاهرا صحیح است و احتیاط استحبابی در ترک آن است.[پایان مسأله]
5- فاضل: و مستهلک شده از بین برود، نماز صحیح است.
6- نوری: و الا باطل است، بنابراحتیاط واجب.
*****
خوئی، سیستانی، تبریزی، وحید: مسأله- اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد که (سیستانی: از حدود خون تجاوز کند و) اطراف را آلوده کند، نماز با آن باطل است، اگر چه خون و رطوبتی که به ان رسیده به اندازه درهم نباشد ولی اگر رطوبت فقط به خون برسد و اطراف را آلوده نکند، (خوئی، تبریزی: ظاهر این است که) نماز خواندن با آن اشکال ندارد.
بهجت: مسأله- اگر خون بدن یا لباس کمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد که اطراف را آلوده کند، در صورتی که خون و رطوبتی که به ان رسیده به اندازه درهم نباشد، بنابرأظهر نماز صحیح است.
مکارم: مسأله - خونی که کمتر از مقدار درهم است، هرگاه بدون شستن از لباس زایل شود جای آن نجس است ولی برای نماز اشکالی ندارد.
(مسأله 859) اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطه رسیدن1 به خون، نجس شود اگر چه مقداری که نجس شده کمتر از درهم باشد، نمی شود با آن نماز خواند2.
این مسأله در رساله آیات عظام مکارم و سبحانی نیست.
1- خوئی، سیستانی، وحید: رسیدن با رطوبت...
2- مظاهری: می شود با آن نماز بخواند.
*****
بهجت: مسأله- اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی با رطوبت به خون برسد و نجس شود، اگر مقداری که نجس شده کمتر از درهم باشد، بنابرأظهر می شود با آن نماز خواند.
(مسأله 860) اگر خونی که در بدن یا لباس 1است کمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به ان برسد، مثلا یک قطره بول روی آن بریزد2 نماز خواندن با ان جایز نیست3.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست.
1- مکارم: در لباس ...
2- اراکی: و به جاهای دیگر بدن یا لباس هم سرایت نکند به احتیاط واجب باید در نماز از آن اجتناب کرد.
خوئی، تبریزی، بهجت، وحید: در صورتی که به بدن یا لباس برسد...
سیستانی: در صورتی که به مواضع پاک بدن یا لباس برسد...
3- سیستانی: بلکه اگر به مواضع پاک بدن یا لباس هم نرسد، بنابراحتیاط لازم نماز خواندن با آن صحیح نیست.
زنجانی: نماز خواندن با آن صحیح نیست.
(مسأله 861) اگر لباسهای کوچک نمازگزار مثل عرقچین و جوراب1 که نمی شود با آنها عورت را پوشانید نجس باشد، چنانچه از مردار2 و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد3 نماز با آنها صحیح است4 و نیز اگر با انگشتر 5 نجس نماز بخواند اشکال ندارد.
1- فاضل: و دستکش...
2-زنجانی: چنانچه از ابریشم خالص و مردار ...
3- بهجت: چنانچه از مردار و حیوان نجس العین درست نشده باشد...
سیستانی: چنانچه از مردار نجس یا از حیوان نجس العین مانند سگ درست نشده باشد...
وحید: چنانچه سایر موانع لباس نمازگزار در آن نباشد مثل اینکه از مردار یا نجس العین یا حیوان حرام گوشت باشد...
سبحانی: چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت یا نجس العین و ابریشم خالص و طلا (خصوصا برای مردان) درست نشده باشد...
4- بهجت: و بنابراحتیاط باید از سایر حیوانات حرام گوشت نیز درست نشده باشئ و یا با رطوبت با آنها ملاقات نکرده باشد...
سیستانی: و اگر از مردار نجس یا حیوان نجس درست شده باشد بنابراحتیاط واجب نماز خواندن با آنها باطل است...
5- فاضل، زنجانی: یا عینک...
*****
مکارم: مسأله- سوم از موارد عفو، لباسهای کوچک نمازگزار است، مانند عرقچین و جورابی که نمی توان با آن عورت را پوشاند، اگر نجس باشد نماز با آنها صحیح است و همچنین انگشتر و عینک که نجس شده است.
(مسأله 862) احتیاط 1 آن است که چیز نجسی که با آن می شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد2، ولی کسی که این مسأله را نمی دانسته و مثلا مدتی با این طور نماز خوانده، لازم نیست آن نمازها را قضا کند.
1- اراکی، فاضل: احتیاط واجب...
2- فاضل: امّا همراه بودن چیز نجسی که نمی شود عورت را با ان پوشاند مانند دستمال کوچک و کلید و چاقو و پول نجس مانعی ندارد.
*****
گلپایگانی، صافی، سبحانی: مسأله- احتیاط مستحب آن است که چیز نجس که ساتر عورت نباشد مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس همراه نمازگزار نباشد.
خوئی، تبریزی: مسأله- چیز نجس مانند دستمال و کلید و چاقوی نجس جایز است همراه نمازگزار باشد. و بعید نیست که مطلق لباس نجس که همراه اوست ضرری به نماز نرساند*.
. وحید: [پایان مسأله].
. بهجت: و اگر لباسی که ساتر عورت نیست، همراه او باشد ولی آن را نپوشیده و نجس است نماز با آن اشکال ندارد و اگر ساتر عورت باشد، أحوط اجتناب است.
. سیستانی: و همچنین لباس نجس که همراه اوست ضرری به نماز نمی رساند.
*زنجانی: ولی احتیاط مستحب آن است که از تمام این امور اجتناب کند خصوصا اگر از مردار باشد بلی اگر طوری باشد که بگویند در لباس نجس نماز خوانده است مثلا لباس نجس را به کمر خود ببندد نماز باطل می شود.
*نوری: بعید نیست مطلق لباس نجس حتّی مثل پیراهن هم اگر همراه او باشد، مثلا در جیب او باشد و آن را نپوشیده باشد، ضرری به نماز نرساند.
مکارم: مسأله- چهارم از موارد عفو، هرگاه دستمال یا لباس نجسی که می توان با آن عورت را پوشانید در جیب نمازگزار باشد، نماز او صحیح است و همچنین سایر اشیاء نجس، ولی احتیاط مستحبّ اجتناب از آن است.
مظاهری: مسأله- اگر چیز نجسی نظیر لباس و دستمال گرچه بشود با آن عورت را پوشاند همراه نمازگزار باشد اشکال ندارد.
(مسأله 863) زنی که پرستار بچه است1 و بیشتر از یک لباس ندارد2، هرگاه شبانه روزی یک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگر چه تا روز دیگر لباسش به بول بچه 3 نجس شود، می تواند با آن لباس نماز بخواند.(ولی احتیاط واجب4 آن است که لباس خود را در شبانه روز یک مرتبه برای اوّلین نمازی که لباسش پیش از آن نجس شده آب بکشد5) و نیز اگر بیشتر از یک لباس دارد ولی ناچار است که همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزی یک مرتبه (به دستوری که گفته شده6) همه آنها را آب بکشد کافی است7.
این مسأله در رساله آیات عظام خوئی، تبریزی، سیستانی ، بهجت و وحید نیست.
1- فاضل: که بنابراحتیاط واجب بچه پسر باشد نه دختر...
صافی:مادری که پرستار بچه است...
2- گلپایگانی، فاضل، صافی: چنانچه نتواند لباس دیگری بخرد یا کرایه کند و یا عاریه نماید...
سبحانی: و نمی تواند لباس طاهر تهیه کند ...
3- فاضل: به بول پسر ...
4- گلپایگانی: احتیاط مستحب...
5- گلپایگانی، صافی: لباس خود را طرف عصر برای نماز ظهر و عصر آب بکشد...
[قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: اراکی ، مظاهری و سبحانی نیست]
6- [قسمت داخل پرانتز در رساله آیات عظام: گلپایگانی، مظاهری و صافی نیست]
7- صافی: و در اینکه پرستار بچه اگر مادر او نباشد این حکم را داشته باشد اشکال است.
فاضل: و در صورتی که بتواند ا لباس دیگری بخرد یا کرایه کند احتیاط واجب این است که با لباس پاک نماز بخواند.
*****
زنجانی: مسأله- زنی که پرستار پسربچه یا دختر بچه است و بیشتر از یک لباس ندارد چنانچه نتواند لباس دیگری بخرد یا کرایه کند و عاریه نماید، هرگاه شبانه روزی یک مرتبه لباس خود را آب بکشد، اگر چه تا روز دیگر لباسش به بول بچه نجس شود، می تواند با ان لباس نماز بخواند و می تواند در هر ساعتی که بخواهد لباسش را آب بکشد، ولی احتیاط مستحب آن است که نزدیک غروب برای نماز ظهر و عصرلباسش را آب بکشد که بتواند چهار نماز خود را با لباس پاک یا لباسی که نجاست کمتری دارد بخواند، و نیز اگر بیشتر از یک لباس دارد ولی ناچار است همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزی یک مرتبه همه آنها را آب بکشد کافی است.احتیاط مستحب آن است که اگر لباس پرستار دختر بچه به بول دخترنجس شود آن را آب بکشد و به آب کشیدن آن یک بار در روز اکتفا نکند.
مکارم:مسأله- پنجم از موارد عفو: زنی که که پرستار بچه است و نمی تواند برای نماز به آسانی لباس طاهر تهیه کند هرگاه در شبانه روز یک مرتبه لباس خود را بشوید می تواند با آن نماز بخواند هرچند لباسش با بول بچه نجس شود ولی احتیاط آن است که لباس خود را برای اوّلین نمازی که بجا می آورد آب بکشد.
مسائل اختصاصی
خوئی، تبریزی: مسأله871- سیستانی: مسأله850- بهجت: مسأله 726- وحید: مسأله 869- اگر می داند که خونی که در بدن یا لباس او است، کمتر از درهم است ولی احتمال می دهد که از خونهایی باشد که عفو در آنها نیست. جایز است که با آن خون نماز بخواند* و شستن لازم نیست.
.بهجت: از خونهایی باشد که نماز را باطل می کند...
* سیستانی:[پایان مسأله]
خوئی، تبریزی: مسأله 872- بهجت: مسأله727- سیستانی: مسأله 851- وحید : مسأله870- اگر خونی که در لباس یا بدن است کمتر از درهم باشد و نداند که از خونهایی است که عفو در آنها نیست و نماز بخواند و بعد معلوم شود که از خونهایی بوده که عفو در انها نیست. اعاده نماز لازم نیست و همچنین است اگر اعتقاد نماید که کمتر از درهم است و نماز بخواند و بعد معلوم شود که به مقدار درهم یا بیشتر بوده در این صورت نیز حاجتی به اعاده نیست*.
. بهجت: نداند از خونهایی است که نماز با آن باطل است و نماز بخواند و بعد معلوم شود که از خونهایی بوده که نماز با آن باطل است...
*بهجت: در این صورت نیز اعاده نماز لازم نیست.
گلپایگانی، صافی: مسأله872- مردی که پرستار بچه است اگر لباسش به بول بچه نجس شود نمی تواند با ان لباس نماز بخواند.
مکارم: مسأله 789- هر گاه بتواند با وسایلی (مثلاً با پوشکهای معمولی) جلو سرایت نجاست بچّه را بگیرد باید چنین کند و نیز اگر لباسهای متعدّد دارد باید از لباس پاک استفاده کند.
سبحانی: مسأله 718- هر گاه بتواند با وسایلی مانند پوشک جلوی سرایت نجاست به لباس خودرا بگیرد باید انجام دهد.
[1] اراکی، گلپایگانی، صافی، نوری: که تقریبا به اندازه یک اشرفی می شود.
فاضل: که تقریبا به اندازه سطح یک دو ریالی می شود.
