مسأله 1192- اگر امام جماعت در شماره رکعتهای نماز شکّ کند مثلاً شکّ کند که سه رکعت خوانده یا چهار رکعت1، چنانچه مأموم یقین یا گمان داشته باشد2 که چهار رکعت خوانده و به امام بفهماند که چهار رکعت خوانده است، امام باید نماز را تمام کند و خواندن نماز احتیاط لازم نیست و نیز اگر امام یقین یا گمان داشته باشد 3 که چند رکعت خوانده است و مأموم در شماره رکعتهای نماز شکّ کند، باید به شکّ خود اعتنا ننماید4.
1- مکارم: هرگاه مأموم بداند چهار رکعت خوانده با علامتی به امام می فهماند و امام باید مطابق آن عمل کند و به عکس اگر امام می داند چند رکعت خوانده ، ولی مأموم شکّ می کند، باید از امام پیروی کند و به شکّ خود اعتنا نکند.
2- اراکی: چنانچه مأموم بداند...
سبحانی: چنانچه مأموم یقین داشته باشد...
3- اراکی: اگر امام بداند...
سبحانی: اگر امام یقین داشته باشد...
4- تبریزی: بلکه در افعال نماز نیز شکّ امام با حفظ مأموم به طور یقین و بالعکس اعتبار ندارد.
نوری: و به آنچه که امام یقین دارد ، عمل نماید.
سیستانی: و همچنین است شکّ هر یک از آن دو در افعال نماز مانند شکّ در عدد سجده.
زنجانی: و ظاهراً اگر امام گمان داشته باشد که چند رکعت خوانده و مأموم یقین داشته باشد، باید به یقین مأموم عمل کند و همینطور است اگر مأموم گمان داشته باشد و امام یقین، باید به یقین امام عمل کند.
*****
مظاهری: مسأله- اگر امام جماعت در نماز شکّ کند که مثلا سه رکعت خوانده یا چهار رکعت یا دو سجده کرده یا یک سجده، باید به گفته ماموم عمل کند و همچنین اگر مأموم شکّ کند باید از امام پیروی کندو به شکّ خود اعتنا ننماید.
مسائل اختصاصی
بهجت: مسأله 978- اگر در نماز جماعت ، هم امام و هم مأموم شکّ کنند و شکّ هر کدام با دیگری فرق دارد، هر کدام به وظیفه خود عمل می کند، و حکم سهو امام یا مأموم یا هر دو نیز همین است.
مکارم: مسأله 1070- برای آگاه کردن امام ممکن است به عدد رکعات نماز دست بر زانو بزند، یا الله اکبر بگوید و یا به هر ترتیب دیگرکه سخن گفتن و کاری بر خلاف نماز انجام دادن در آن نباشد، ولی نباید قبل از امام برخیزد و نماز خود را ادامه دهد.
مظاهری: مسأله 949- مأموم برای آگاه کردن امام می تواند ذکری نظیر «الله اکبر» بگوید.
